Debiut, o którym będzie się mówić latami. Maksymilian Pawełczak wszedł na salony żużla z hukiem W sporcie są chwile, które na zawsze zapadają w pamięć. Niezapowiedziane, niespodziewane, wręcz niemożliwe — a jednak się dzieją. Taką chwilą był na pewno występ Maksymiliana Pawełczaka w barażu o PGE Ekstraligę.

Chłopak, który zaledwie dwa miesiące temu skończył 16 lat, nie tylko zadebiutował w jednym z najważniejszych meczów sezonu, ale... zdobył 10 punktów. W meczu o awans. Przeciwko Gorzowowi. Przy pełnych trybunach. W Bydgoszczy.

Jeśli ktoś mówił o presji, to Pawełczak pokazał, że jeszcze nie wie, co to znaczy się bać. Wyjechał na tor, jakby robił to od lat. Pewny, szybki, bez kompleksów. W jego jeździe nie było ani krzty tremy – był za to ogień, pasja i coś jeszcze: błysk w oku, który mają tylko ci nieliczni, skazani na wielkość. Nie chodzi tylko o same punkty. Chodzi o to, jak je zdobywał. Mijał, atakował, bronił się z zimną krwią. Zachowywał się jak profesor wśród studentów, mimo że sam ledwo co odebrał licencję. Można by pomyśleć, że to bajka — ale to działo się naprawdę, na oczach tysięcy kibiców i przed kamerami.

Pawełczak pokazał coś, co trudno opisać statystykami. Pokazał, że ma "to coś" — ten trudny do uchwycenia żużlowy gen. Talent to jedno, ale jego sposób bycia na torze, nonszalancja połączona z pokorą i sportową zadziornością — to zapowiedź czegoś większego.

Być może za kilka lat ten wieczór wspomnimy jako początek wielkiej kariery. A może to już pierwszy akord legendy ?

Czas pokaże. Jedno jest pewne: Maksymilian Pawełczak właśnie wjechał do żużlowej świadomości z takim hukiem, że nie da się go już nie zauważyć.

A my – dziennikarze, kibice, eksperci – możemy tylko zapiąć pasy i obserwować ten lot. Bo jeśli tak wygląda jego debiut... to co będzie dalej?