Wyjątkowo uzdolnione panie przydały blasku FIM Awards. Emma Bristow, sześciokrotna mistrzyni świata w trialu, wyglądała niczym syrena, która przypłynęła do Monte Carlo przed Morze Śródziemne. W Monako zjawiła się również 23-letnia kobieta z Otago – miasteczka trawionego gorączką złota – Nowozelandka Courtney Duncan, mistrzyni świata w motocrossie. Mając 7 lat Courtney przechwyciła motocykl podarowany przez jej ojczyma bratu. Brat nie pałał miłością do motorów, a ona już w wieku 12 lat wiedziała, że w przyszłości będzie mistrzynią świata.

Maksym Drabik nie zakładał, że zdobędzie drugie złoto w czempionacie juniorskim, ale scenariusz mistrzostw świata tak się ułożył, że częstochowianin został najlepszym żużlowcem w kategorii do 21 lat. Drabik jest jedynym polskim zawodnikiem, który posiada w kolekcji dwa złote medale w rywalizacji juniorów. Maksym to nie tylko mistrz w swoim fachu, ale nade wszystko człowiek obdarzony abstrakcyjnym poczuciem humoru. Przybył do Monako późnym wieczorem 30 listopada i zapytany czy jest sam, odparł: Nie, jestem z kawą. Trzymał w ręku kubek małej czarnej, był owinięty eleganckim szalem niczym książę Rainier III Grimaldi. Nie przejął się zgubionym bagażem na trasie: San Francisco – Frankfurt – Warszawa. Wielkich mistrzów cechuje mądrość wyborów i umiejętność odnalezienia się w każdej sytuacji. Gdy ze stołów zniknęły takie specjały jak karczochy, szparagi, cielęcina i ziemniaki boulangere, Maksym zaprezentował znakomite umiejętności taneczne w klubie Jimmy’z. Jednak zanim Drabik udowodnił, że drzemie w nim talent na miarę Freda Astaire’a, przekazał medal na przechowanie w bezpieczne dłonie. Karina, mama Jespera Knudsena, żużlowego mistrza w klasie 250 centymetrów sześciennych, zatroszczyła się o medal. A gdy w Monako budził się nowy dzień, medal już czekał na Maksyma… Miesięczny pobyt Drabika w Kalifornii zaowocował swobodą na miarę mistrzów świata we freestyle motocrossie.

Zmarzlik, wypoczęty po zasłużonych wakacjach na Malediwach, czuł się przed kamerami jak ryba w wodzie. A nowe władze FIM, podobnie jak Bartosz, lubią płodozmian i gustują w świecie filmu. Galę poprowadził Brytyjczyk Craig Stevens, który na co dzień konwersuje z legendami kina pokroju Brad Pitt, Meryl Streep czy Tom Cruise. W FIM idzie nowe, a żużel wybitnie korzysta z możliwości jakie stworzył portugalski prezydent światowej federacji – Jorge Viegas. Sternik światowego sportu motocyklowego po ojcowsku objął Bartosza na scenie Salle des Etoiles i opowiedział zgromadzonym gościom jak wspaniała atmosfera panowała w Toruniu podczas Speedway Grand Prix. Można sobie wyobrazić euforię środowiska żużlowego, gdy w Monako oznajmiono, że od 2022 do 2031 roku nowym promotorem mistrzowskiego cyklu będzie konsorcjum Discovery / Eurosport Events. Żużel poszybował wysoko w hierarchii FIM, gdyż Zmarzlik otrzymał złoty medal w końcowej części gali, a na takie wyróżnienie mogą liczyć tylko największe gwiazdy sportu. Bartosz był zaszczycony, gdyż znalazł się w doborowym gronie obok Słoweńca Tim Gajsera (mistrz świata w motocrossie) i Hiszpana Alexa Marqueza (mistrz Moto 2). Motocross i Moto GP to orbita zainteresowań Bartosza Zmarzlika.

Do Monako nie przybyła ikona sportów motocyklowych: mistrz Moto GP Hiszpan Marc Marquez, który kilka dni przed galą, przeszedł operację prawego barku. Wśród fenomenalnych mistrzów nie zabrakło pięciokrotnego króla wyścigów superbikes – Jonathana Rea z Irlandii Północnej.

Monako bezsprzecznie jest kultowym miejscem dla miłośników prędkości. W tym niewielkim księstwie czuć ducha sportowej rywalizacji nawet wówczas, gdy deszcz nie przestaje padać. 1 grudnia podczas uroczystej gali FIM Awards, na którą przybyło 39 mistrzów świata w sporcie motocyklowym, Monte Carlo tonęło w strugach deszczu. Wielcy mistrzowie jednośladów poczuli się jakby wehikuł czasu przeniósł ich na scenę pamiętnego wyścigu GP w 1984 roku kiedy Alain Prost i Ayrton Senna, nie bacząc na rzęsistą ulewę, stoczyli fascynującą bitwę o zwycięstwo.

Bartosz Zmarzlik, indywidualny mistrz świata na żużlu, wyraźnie ożywił się, gdy kierowca wiozący go do luksusowego hotelu w Monako, wjechał w nitkę ulicznego toru, na którym co roku ścigają się bolidy Formuły 1. Bartosz jest wielkim entuzjastą sportów motorowych. W Monte Carlo doceniono jego pasję i już w przeddzień gali FIM Awards, Polak wziął udział w specjalnej sesji fotograficznej promującej żużel. Towarzyszem Zmarzlika był Anglik Sam Sunderland, lis pustyni, któremu niestraszny jest rajd Dakar. W pobliżu słynnego kasyna, Bartosz dał się poznać jak uzdolniony aktor nagrywający setki zwiastunów filmowych. Polak błyskawicznie odnalazł wspólny język z Samem Sunderlandem. Okazało się, że Anglika, który w czasach juniorskich uprawiał motocross, sponsorował przyjaciel Hansa Andersena. A Bartosz doskonale pamięta Duńczyka z okresu występów Hansa w gorzowskiej Stali.

Obowiązek szkolenia sprowadza się do kilku prostych rzeczy. Każdy klub w tzw. okresie rozliczeniowym musi mieć trzech nowych zawodników z licencją w klasie 500cc i dwóch nowych w klasie 250-125cc. Jednak to nie wszystko. Każdy z nowych zawodników musi mieć na liczniku minimum 15 biegów. Na dokładkę ci z klasy 500cc muszą mieć łącznie 120, a ci z 250-125cc 55 biegów. W PZM nie chcą nam zdradzić, jakie dokładnie braki ma Motor, ale łatwo się domyślić, iż chodzi właśnie o liczbę odjechanych wyścigów.
Jakiej wpłaty będzie musiał dokonać Motor na rzecz funduszu szkoleniowego? W regulaminie jest zapis, że brak na pozycji 500cc kosztuje 120 tysięcy, a brak w niższej klasie oznacza odpowiednio 30 i 20 tysięcy. Jednak PZM jeszcze nie podjął decyzji. Dopiero jak działacze usiądą nad papierami, to stwierdzą, jak wycenić braki Motoru. Jeśli lublinianie dajmy na to, będą mieli brak zawodnika z licencją na 500cc, który będzie się sprowadzał jedynie do tego, że nie odjechał on wymaganej liczby wyścigów, to z pewnością zostanie to uwzględnione i klub nie będzie musiał robić przelewu na 120 tysięcy.

uż rok temu kluby miały być rozliczone z obowiązku szkolenia. Kiedy jednak PZM zaczął badać, jak to wygląda, nagle okazało się, że niemal wszyscy muszą dokonać dużych wpłat na specjalny Fundusz Szkoleniowy Sportu Żużlowego. Nawet słynąca z dobrej pracy z młodzieżą Fogo Unia Leszno miała być ukarana za brak jednego zawodnika w klasie 500cc. W związku z tym PZM machnął ręką i stwierdził, że "sprawdzam" powie dopiero po sezonie 2019. Ten czas właśnie nadszedł.

Z naszych informacji wynika, że rozliczenie za lata 2017-19 najgorzej wypadło w drugiej lidze, bo już w pierwszej jest zdecydowanie lepiej, a w PGE Ekstralidze kłopot ma jedynie Speed Car Motor Lublin. Tamtejsi działacze tłumaczą nam, że w ostatnich 3 latach przygotowali do licencji 8 zawodników, ale okazuje się, że to może nie wystarczyć. Diabeł tkwi w szczegółach.

Cennik biletów na rundę zasadniczą:
Strefa Niebieska:
- Bilet Normalny - 35 zł (45 zł)
- Bilet Ulgowy - 25 zł (35 zł)
Strefa Zielona:
- Bilet Normalny - 30zł (35zł)
- Bilet Ulgowy - 25 zł
- Bilet Dziecięcy - 10 zł
Strefa Czerwona:
- Bilet Normalny - 95 zł (110zł)
* bilet ulgowy przysługuje młodzieży w wieku 16-24 lat, a bilet dziecięcy
7-16 lat

Cennik karnetów na rundę zasadniczą:
Strefa Niebieska:
- Karnet Normalny - 200 zł (240 zł)
- Karnet Normalny Lojalnościowy - 180 zł (220 zł)
- Karnet Ulgowy - 150 zł (200 zł)
- Karnet Ulgowy Lojalnościowy - 120 zł
* karnet ulgowy dedykowany jest młodzieży urodzonej w 2002 roku i młodszym oraz dla studentów urodzonych w roku 1996 i młodszych
Strefa Czerwona:
- Karnet Normalny - 620 zł (650 zł)
- SuperVip - 2100 zł

siema

Hejka

7 grudnia w Perth reprezentacja Australii zmierzy się z ekipą Wielkiej Brytanii w towarzyskiej imprezie w ramach John Day Classic. Gwiazdą wieczoru będzie z pewnością trzykrotny mistrz świata - Tai Woffinden.