Na taki ruch musiał zgodzić się m. in Jason Doyle. Zawodnik tęsknił za rodziną która została w Anglii. Kiedy ja i Troy Batchelor jechaliśmy po raz pierwszy, myśleliśmy, że potrwa to kilka tygodni i będziemy lecieć z powrotem do Wielkiej Brytanii. To trochę nas zszokowało, że nie mogliśmy wrócić, a on najwyraźniej też miał w domu swoją partnerkę Abby. Po prostu brakowało nam normalnego angielskiego stylu życia.
Żużlowiec nie wspomina czasu spędzonego w Polsce źle. Po prostu każdy jest przystosowany do swojego stylu życia. Jednocześnie wie, że każdy zrobił wszystko aby czuł się w Polsce jak w domu. I za to właśnie dziękuje. Bycie w Polsce jest w porządku przez jeden lub dwa dni, kiedy jesteśmy tam na wyścigach, ale życie tam nie było idealne. W Częstochowie wszyscy byli cudowni. Bycie tam nie stanowiło problemu. Klub był świetnym klubem. Ale nie miałem swoich domowych wygód. Mieszkałem w mieszkaniu na trzecim piętrze w kraju, w którym nie mówi się zbyt dobrze po angielsku. Tam, gdzie Częstochowa nie jest tak dużym miastem, wielu ludzi nie mówi po angielsku. Komunikacja była dość trudna poza sytuacjami, w których przebywa się w pobliżu jeźdźców. Freddie (Lindgren) był obok mnie i miał tam swoją żonę. Dla nich też było ciężko.
Forma Jasona Doyle`a w trakcie sezonu powoli szła w górę. Sam zawodnik zna tego przyczynę. Jest po prostu takim typem sportowca, który musi dużo startować i wtedy jego dyspozycja jest na najwyższym poziomie. Myślę, że to był dla mnie największy problem w tym roku - nie jeździłem tak dużo i zbyt dużo myślałem. Trenowałem w środę i może w czwartek dla polskiej ligi, a potem ścigałem się w piątek lub niedzielę. Przez cały czas jeździłem na rowerze, trenowałem lub siedziałem w domu w małym mieszkaniu, myśląc o motocyklach. Kiedy jeździsz cały czas i podróżujesz, jesteś na lotniskach i poza nimi i tak naprawdę nie myślisz o wszystkich złych spotkaniach i wszystkich rzeczach, które idą źle. To był tylko efekt domina i wszystko to wymknęło się spod kontroli w połowie roku. To stał się trochę koszmarem.
